Ding 23: Le Grande Finale!

23 Dingen was voor mij een inhaalslag. Ik heb na het volgen van de cursus het gevoel dat ik alle ontwikkelingen van de afgelopen jaren, die veelal langs mij heen gegaan zijn, nu wel begrijp. Het is geen Chinees meer voor me. Daarbij kan ik met alle toepassingen overweg en zie dat er kansen liggen voor de bibliotheek. Ik ben er vast van overtuigd dat dit tot uiting zal komen in mijn werkzaamheden in de toekomst. Het bewustzijn dat 23 Dingen mij gegeven heeft, neem ik mee in alles wat ik doe, zowel privé als ook in mijn werk.

De Dingen waarbij ik mijn creativiteit kon laten gaan waren toch bij uitstek wel mijn favorieten. Zo heb ik me, na wat opstartproblemen, uitgeleefd met Flickr en Flickr Toys, Google Earth, YouTube en Last FM. De sociale netwerksites trekken mij iets minder omdat ik gewoon niet zo de behoefte heb m’n gangen voortdurend op het internet te verkondigen. Ik kan me niet voorstellen dat iemand het interessant vindt wat ik doe. Voor de bibliotheek zijn dit echter veelal geweldige kansen die we echt op zouden moeten gaan pakken daar waar we dat nog niet doen.

Wat ik me na afloop van de cursus realiseer is dat ik aan het begin van de cursus veel minder open stond voor sociale media. Waarschijnlijk omdat ik gewoon niet goed wist wat het was. Na me erin verdiept te hebben voel ik me een stuk zekerder in het gebruik en zal het meer deel uit gaan maken van werk en privé. Mission accomplished!

Ding 22: Bibliotheek 2.0

Ik heb het artikel van Lex Slaghuis ‘Bibliotheek 2.0: een kijkje achter de schermen’ en de manifesten van Hamann en Cohen gelezen. Met name de manifesten spraken mij erg aan. De meeste bibliotheekorganisaties zijn er inmiddels van doordrongen dat ze ‘iets’ moeten met de sociale media om in de toekomst bestaansrecht te hebben. Ondanks dit besef lijkt het toch moeilijk een eerste stap te zetten. Het manifest biedt een handvat. Waarbij niet alleen naar de organisatie in relatie tot de sociale media gekeken wordt, maar waarin juist de rol van de bibliotheekmedewerker in deze ontwikkelingen belicht wordt. Want hoe je het ook wend of keert, het valt of staat met deze medewerkers. Natuurlijk is het essentieel dat het management een koers uit zet, richting bepaalt en de organisatie vervolgens over de juiste middelen laat beschikken.  De mate van succes hangt vervolgens echter af van de mensen die het werkelijke contact met onze doelgroep hebben, de bibliothecarissen. Zij zullen hun functie anders in moeten gaan vullen, de ontwikkelingen met open vizier tegemoet moeten treden, bereid moeten zijn te pionieren, fouten durven te maken en van de gebaande paden af durven te gaan. Een functie die vooralsnog vooral dienstverlenend en eenrichtingsverkeer is, wordt tweerichtingsverkeer. Interactie zal op grote schaal mogelijk zijn. Niet alleen tussen klant en bibliotheek. Maar ook tussen klant en cultuuraanbieders. Bibliotheken, en daarmee de medewerkers, worden cultuurmakelaars.

Het uitzetten van de koers op managementniveau zie ik trouwens persoonlijk graag landelijk verankerd. Hoe zinloos is het, juist in deze tijd, om op alle niveaus zelf het wiel uit te vinden? De hele branche loopt tegen min of meer hetzelfde probleem aan. Bibliotheek 2.0 is een geweldige kans om de handen in een te slaan en als landelijke bibliotheekorganisatie heldere, actuele en vernieuwende diensten aan te bieden. Treedt als 1 organisatie naar buiten, dat komt ook je zichtbaarheid en bereikbaarheid op lokaal niveau ten goede. Hierbij is het uiteraard van groot belang dat de basisbibliotheken hun lokale verankering versterken door samenwerking te zoeken met lokale partijen. Ook hier zijn sociale netwerken kansen. Laat de bibliotheek als makelaar het platform worden voor ontmoeting op welk cultureel gebied dan ook. Kortom, we moeten op alle fronten van ons eiland afkomen. Het wordt te heet onder onze voeten!

Ding 21: Sociale bibliotheekcatalogi

Met de Aquabrowser was ik al wel bekend, we werken er immers zelf mee. Een prima manier om klanten bij onze collectie en zo onze organisatie te betrekken. Het toevoegen van tags is leuk en zinvol en past geheel bij deze tijd.  Ik vind wel dat deze werkwijze erg in de buurt komt van Library Things, al gaat dat natuurlijk niet over onze eigen collectie. Ik vraag me af of de twee niet samengevoegd zouden kunnen worden?  My Discoveries en WorldCat vond ik erg gebruiksvriendelijk maar toch ook wel weer meer van hetzelfde. Ik ben ondertussen wel een beetje uitgetagged en klaar met lijstjes opstellen. Gelukkig is de eindstreep in zicht.

Ding 20: thank you for the music!

Tijdens de Bibliotheek Tweedaagse heb ik al kennis gemaakt met de mogelijkheden van last.fm. Wat een geweldige site! Ik ben gek op muziek, maar als ik ergens slecht in ben, dan is het wel de titel en/of de zanger van een nummer onthouden. Fantastisch dus dat de techniek dit voor  mij doet! Ook kun je op een hele gemakkelijke manier uitstapjes maken naar genres waar je in eerste instantie niet naar zou kijken in een muziekwinkel. Dit kan voor leuke verrassingen zorgen. De verdere toepassingen van mogelijkheid tot koop en deelname aan concerten maakt de site helemaal compleet. Ik denk dat hier een geweldige kans ligt voor lezend Nederland (de wereld?). Je zou een soortgelijke site voor boeken kunnen inrichten. Dit is uiteraard alleen mogelijk wanneer licenties vrijgegeven worden. Momenteel kan dit dus nog niet. Of er dan nog bestaansrecht voor bibliotheken is...? Of is dit de toekomst van de bibliotheken; 1 landelijke bibliotheekorganisatie in de vorm van een website? De tijd zal het leren. De prachtige muziek van Bach waar ik momenteel naar luister heeft de tand des tijds in ieder geval wel weten te weerstaan. Prachtig.

Ding 19: Vriendjes worden?

Voor 23 Dingen, maakte ik al gebruik van sociale netwerksites. Het begon bij mij met Hyves. Echt van de grond gekomen is dit niet. Wel heb ik me, omdat ik zelf een account had, aan kunnen melden bij een groepshyve over een specifiek onderwerp wat mij interesseert. Zonder mijn eigen Hyves-account had ik hier geen toegang tot gehad. Mijn zakelijke netwerk houd ik up to date via LinkedIn. Ik zie dit meer als een adresboek dat zichzelf actueel houdt. Zelfs mensen die niet direct in mijn eigen netwerk staan, zijn jaren later gemakkelijk op te sporen via de contacten van mijn 'vrienden'. Met dit laatste heb ik wel wat moeite. Mensen in mijn netwerk zijn niet mijn vrienden.Een enkeling natuurlijk wel, maar hoofdzakelijk zijn het kennissen. Zo zouden ze ook genoemd moeten worden wat mij betreft.

Voor de bibliotheken zie ik veel kansen met deze sociale netwerksites. Een eigen community op Hyves bijvoorbeeld. De vraag in deze is echter hoe je deze community op kunt bouwen. M.a.w. hoe verleid je mensen om vriend van de bibliotheek te worden? Hierop is geen kant en klaar antwoord. Misschien moet je comunities aanbieden op diverse interessegebieden zoals Jeugd, Kunst & Cultuur, Literatuur en Hobby. Dan kun je mensen met dezelfde interesse in een regio met elkaar in verbinding brengen waarbij de bibliotheek ondersteunt in activiteiten, boeken en heel veel meer.

Ding 18: Libary Things

Ik was al bekend met Libary Things via onze eigen organisatie. Een leuke mogelijkheid waar actief gebruik van gemaakt wordt. Vooral de aanbevelingen vind ik interessant. Ik heb niet de behoefte mijn eigen mening over een boek op internet kenbaar te maken of een eigen boekenkast in te richten. Wel vind ik het leuk om de aanbevelingen van andere boeken n.a.v. een gelezen boek door te spitten. Soms zitten hier echt verrassingen tussen. Hierbij wordt het positief effect vergroot wanneer meer bibliotheken aanhaken. Bigger is better in dit geval dus!

Ding 17: Weet u misschien waar de....

Door het gebruik van de apps op een smartphone, lijkt live sociale interactie totaal overbodig geworden. De weg vragen wordt overbodig, we zijn hem immers nooit meer kwijt. Niet weten wat er in de buurt te doen is? Met de smartphone heb je binnen een handomdraai meer activiteiten in je omgeving dan er uren in de dag zitten. Het VVV kan helemaal wel opdoeken. Al die informatie in een handomdraai op je telefoon. Een prachtige vinding waar je zowel positief als negatief naar kunt kijken. Ik denk dat er voor bibliotheken veel kansen liggen. Zoals ik al aangaf in Ding 15, zou het goed zijn als onze vestigingen ook in beeld komen wanneer iemand in de buurt met zijn smartphone op zoek is naar cultuur. Dat wij een applicatie aanbieden die onze activiteiten weergeeft, nieuwe titels en wellicht nieuw te downloaden titels waar klanten dan direct, online toegang toe hebben. Maar dit is toekomstmuziek.