met twitter was ik voordat 23 Dingen begon al redelijk bekend. Het is een tool die mij persoonlijk totaal niet aanspreekt. Ik voel mij zeer ongemakkelijk bij het idee dat ik anderen steeds met tweets op de hoogte stel van hetgeen ik aan het doen ben / mijn gedachten. het heeft iets voieuristisch in mijn ogen. om diezelfde reden ben ik ook niet snel geneigd mij aan te melden voor de tweets van iemand anders.
Wel denk ik dat het voor de bibliotheek een goed middel kan zijn om in aanraking te komen met een doelgroep die momenteel niet of nauwelijks in de bibliotheek te vinden is maar die we wel graag willen bereiken. Hierbij is dan vooral de uitdaging om deze groep zover te krijgen dat ze ons willen gaan volgen....
Ik herken de persoonlijke reserve ten aanzien van Twitter, maar kan me ook voorstellen dat Twitter een heel goed middel is om te communiceren met (potentiële) klanten met als groot voordeel dat het steeds maar weinig tekst hoeft te zijn. Leuk om eens bij een bepaalde activiteit uit te proberen.
BeantwoordenVerwijderenMaar wel iedere leuke pakkende teksten verzinnen. En wie gaat deze verzinnen?
BeantwoordenVerwijderenAls mede beleidsbepaler ben ik er van overtuigd dat je moet bijblijven in je vak. Twitter biedt snel inzicht in nieuwe ontwikkelingen en stelt je in staat om goed bij te blijven. Te meer daar steeds meer mensen het bloggen verruilen voor Twitteren en hun initiatieven via een tweet de wereld in slingeren. Twitter is voor mij de belangrijkste informatiebron geworden.
BeantwoordenVerwijderenMensen bereiken die je normaal niet bereikt is een hele uitdaging. Wat ga je hen bieden? Waar hebben ze behoefte aan? Of sluit je je aan bij initiatieven als #durftevragen en breid je jouw inlichtingenfunctie uit met vragen én antwoorden via Twitter?
Je kan de tweets ook gericht naar potentiele klanten sturen. Zoals: er zijn voor die of die lezing/workshop nog kaartjes te krijgen.
BeantwoordenVerwijderen